Na SB kilka dni temu pisałem że jadę do szpitala do gdańska na koronografię, Wy w tym czasie pojechaliście do Pelplina. Miałem się stawić w niedzielę 21.04 na 16 tą, to w sobotę jeszcze zdążyłem po raz pierwszy w tym roku dosiąść motoru, zrobiłem rundę do Sztumu i z powrotem.
Początkowo myślałem, że ten zabieg (koronografia) wystarczy, że przepchają mi tętnice wieńcowe i będzie w miarę dobrze. Wiedziałem już wcześniej że należę do grupy z dużym ryzykiem choroby wieńcowej. Nie miałem jednak pojęcia że mam aż tak mocno zapchane tętnice 98-99%. W zasadzie to powinienem zaskarżyć malborskiego lekarza (z Almedu) że nie kierował mnie wcześniej na bardziej dokładne badanie. Dla nich byłem już skreślony od początku z powodu otyłości. Dopiero jak dostałem się prywatnie w innym ośrodku to zrobili to jak trzeba i nie ważne było czy jest się otyłym czy nie. Pewnie, że moja "puszystość" nie pomaga, nie raz już chudłem i zawsze mi się to odbijało. Dlatego cieszyłem się, że chociaż nie tyję więcej niż mam obecnie.
Dopiero po koronografi usłyszałem, że jedynym ratunkiem dla mnie jest operacja wstawienia bay-passów, zabieg ten czy też operacja w dzisiejszych czasach nie jest czymś mocno skomplikowanym, robią to na pracującym sercu. Jest tylko jedno "ale" - mam jeszcze tą pieprzoną cukrzycę i wszystko goi mi się bardzo długo i tego właśnie się najbardziej boję. Zdaję sobie sprawę że ta operacja prawdopodobnie uratuje mi życie, ale z drugiej strony nie chciałbym być krojony, a żadne sprężynki czy baloniki nie wchodzą w grę.
Obecnie siedzę w domu, nic nie robię bo mi lekarze zakazali jakiegokolwiek wysiłku. Czekam na telefon z Gdańska ze Swismedu że mają dla mnie wolny termin.
Najgorsze to to czekanie, kurwica mnie bierze, nie mogę sobie znaleźć miejsca w domu. Za oknem co rusz przelatuje jakiś motocyklista, a mi nogi same się podnoszą.
Sorki że zmuszam Was do czytania tak długiego tekstu, muszę się komuś wygadać, lżej wtedy na sercu.
Adam
Autor
