Przemyślenia piechura

Takie tam przemyślenia piechura.
Jako że od pewnego czasu poruszam się samochodem a coraz częściej piechotą , to zaczynam się trochę inaczej zachowywać.
Idę sobie sam, idzie jakaś fajna nazwijmy to laska, jakby nie chciał to się głowa sama odwraca, no taki odruch bezwarunkowy samca. Idę z żoną (tu achtung wnimanje) odruchy trzeba trzymać na wodzy, żeby zjeść kolację i obudzić się rano we własnym koju. Tak więc oglądam się, a jakże, ale tylko samymi gałkami ocznymi. Tak że wyrabiam sobie odruch rozglądania się na boki w granicach prawie 180 stopni.
Reasumując ciężko ale da się opanować reakcje na widok tej ładniejszej części społeczeństwa.

Uploaded with ImageShack.us

Przechodzę do sedna sprawy czyli.
Następny przypadek to czy idę sam czy też z żoną i jedzie motur, marka nieważna może być czopek, naked czy też jakiś plastik choć te rzadziej to głowa sama leci w pogoni za nim tak długo jak jest w zasięgu wzroku i słuchu. Również jeśli idę i widzę że stoi zaparkowany, a mam możliwość wyboru drogi przemarszu, to choć bym musiał nadłożyć drogi, to pójdę obok motoru, a nawet się cofnę i jeszcze raz to zrobię.

Nie dalej jak dziś idę sobie z rana na spacer, u mnie to się nazywa obchód , coś mi błysnęło na parkingu nieopodal, jakiś impuls w mózgu - motocykl. Nogi natychmiast same skręciły w tamtą stronę, idę, stoi sobie, czytam napis Suzuki Katana 750 - no tak, to maszyna nowego kolegi Radka, na innej ulicy wyczaiłem skuter Suzuki Burgman również dawnego kolegi ze starych młodzieńczych lat. Objawił się ostatnio na naszym motoparty. Nawet kurka nie wiedziałem że nas tylu tu mieszka.

Żona już nawet nie reaguje typu: "no choć już wreszcie", po prostu czeka aż się nasycę. Tak że choćby się waliło paliło ja MUSZĘ zobaczyć ten motor i już, i nie ma nawet żadnego "ale" że nie.

To normalne, czy to jakaś choroba jest?, a może nie jestem sam.

Adam

Adaś-i w jednym i drugim przypadku masz odruchy jak najbardziej rasowe :laugh: Za ładną dziewczyną" gałki"nawet w czasie jazdy na moto same się obracają :woohoo:
Co do motocykli-=my to mamy we krwi
Pozdrawiam

Martwiłbym się gdybym takich odruchów nie miał, to znaczy - nie żyje. A małżonce na złość się oglądam , gdy jesteśmy akurat na wojennej ścieżce , czyli często.

Adam,czuję że czeka Cię nieuchronny powrót na motocykl...